Hanna Bourgeois & Jean-Emmanuel Perrin
Summary –
The use of force for mission accomplishment: the missing link in contemporary operations?
Multinational operations are increasingly tasked with carrying out complex missions in volatile situations in which they face significant threats that can severely jeopardise the successful accomplishment of the mission. This article addresses two questions which arise in such situations. To begin with, it is often unclear to what extent these operations can use (potentially lethal) force to accomplish the mission. To formulate a response, this article maps the existing legal framework regarding the conditions for the use of force for the accomplishment of the mission. It concludes that human rights law and international humanitarian law allow for considerable leeway for the use of force to accomplish a mission in the conduct of hostilities. In situations which have no nexus with an armed conflict, the human rights law framework, however, significantly restricts the use of force which is (potentially) lethal in nature. These findings give rise to the second question, namely whether the law as it is still provides for enough margin to effectively govern contemporary conflicts or whether a new legal framework should be developed to fill the gap. This article argues that human rights law indeed appears to be less adapted to govern such situations that have no clear nexus with an armed conflict or that take place outside an armed conflict. However, after considering different options to effectively address the issues at stake, this article concludes that the best way forward is to accept the existing legal framework and the strict limits it imposes upon the use of force for mission accomplishment, while simultaneously exploring the use of possible non-lethal means.
Résumé –
L’usage de la force pour accomplir une mission : le chaînon manquant dans les opérations en cours?
Les opérations multinationales comportent toujours plus de missions complexes dans un contexte instable. Elles doivent faire face à des menaces importantes susceptibles d'hypothéquer gravement la mission. Cet article traite de deux aspects propres à ce genre de situation. Tout d'abord, il est souvent difficile de déterminer dans quelle mesure ces opérations peuvent utiliser la force (potentiellement mortelle) pour accomplir leur mission. Pour répondre à cette question, l’article décrit le cadre juridique existant qui régit les conditions de l’usage de la force dans l’accomplissement d’une mission. On constate que le droit relatif aux droits de l'homme et le droit international humanitaire laissent une marge de manœuvre importante quant à l'usage de la force pour accomplir une mission dans un contexte hostile. Dans les situations sans lien avec un conflit armé, le cadre du droit relatif aux droits de l'homme restreint toutefois considérablement l'usage de la force, (potentiellement) mortelle par nature. Ces constats soulèvent la deuxième question, à savoir si le droit, tel qu'il existe, offre encore une marge de manœuvre suffisante pour gérer efficacement les conflits contemporains ou si un nouveau cadre juridique devrait être élaboré pour combler cette lacune. Cet article soutient que le droit relatif aux droits de l'homme semble en effet moins adapté pour régir des situations sans lien évident avec un conflit armé ou qui se situent en dehors d'un conflit armé. Toutefois, après avoir examiné différentes options permettant de traiter efficacement les questions en jeu, le présent article conclut que la meilleure façon d'aller de l'avant est d'accepter le cadre juridique existant et les limites strictes qu'il impose à l’usage de la force pour accomplir une mission, tout en explorant l'utilisation possible de moyens non mortels.
Samenvatting –
Geweld gebruiken om opdrachten te volbrengen: de ontbrekende schakel in hedendaagse operaties?
Multinationale operaties worden steeds vaker belast met het uitvoeren van complexe opdrachten in volatiele situaties waarin ze te maken krijgen met belangrijke bedreigingen die het welslagen van de opdracht ernstig in gevaar kunnen brengen. Dit artikel gaat in op twee vragen die zich in dergelijke situaties opdringen. Om te beginnen is het vaak onduidelijk in hoeverre deze operaties (potentieel dodelijk) geweld kunnen gebruiken om hun opdracht te volbrengen. In een poging hierop een antwoord te formuleren, brengt dit
artikel het bestaande wettelijke kader in kaart met betrekking tot de voorwaarden voor het gebruik van geweld om een opdracht te volbrengen. De conclusie is dat het recht inzake de mensenrechten en het internationaal humanitair recht veel ruimte laten voor het gebruik van geweld om een opdracht uit te voeren in het kader van vijandelijkheden. In situaties die geen verband houden met een gewapend conflict wordt het gebruik van geweld, dat (potentieel) dodelijk van aard is, echter aanzienlijk beperkt door het recht inzake de mensenrechten. Deze bevindingen doen de volgende vraag rijzen, namelijk of het recht in zijn huidige vorm nog wel voldoende ruimte biedt om hedendaagse conflicten effectief te beheersen, dan wel of er een nieuw wettelijk kader moet worden ontwikkeld om de leemte op te vullen. Dit artikel stelt dat het recht inzake de mensenrechten inderdaad minder geschikt lijkt om situaties te regelen die geen duidelijk verband hebben met een gewapend conflict of zich buiten een gewapend conflict afspelen. Na verschillende opties te hebben overwogen om de problemen in kwestie effectief aan te pakken, concludeert het artikel echter dat de beste manier om vooruitgang te boeken erin bestaat het bestaande wettelijke kader en de strikte beperkingen die het oplegt inzake het gebruik van geweld voor de uitvoering van opdrachten, te aanvaarden en tegelijkertijd het gebruik van mogelijke niet-letale middelen te onderzoeken.
Resumen –
El uso de la fuerza en cumplimiento de la misión : ¿el vínculo perdido en las operaciones contemporáneas?
Las operaciones multinacionales están siendo objeto, cada vez con más frecuencia, de la asignación de misiones complejas en situaciones volátiles donde se enfrentan a amenazas significativas que pueden poner en serio peligro el cumplimiento de estas con éxito. Este artículo aborda dos cuestiones que surgen en tales situaciones. Para empezar, a menudo no está claro el límite hasta el cual estas operaciones pueden hacer uso de la fuerza (potencialmente letal) en cumplimiento de la misión. En orden a encontrar una respuesta, el presente artículo analiza el marco legal existente en torno a las condiciones necesarias para hacer uso de la fuerza en estas circunstancias. La conclusión a la que se llega es que tanto el Derecho de los derechos humanos como el Derecho Internacional Humanitario conceden un amplio margen de actuación a la hora de usar la fuerza para el cumplimiento de la misión en la conducción de las hostilidades. No obstante, en situaciones en las que no existe un vínculo con un conflicto armado el marco del Derecho de los derechos humanos reduce considerablemente el uso de aquella fuerza que por naturaleza sea (potencialmente) letal. Estas conclusiones dan lugar a la segunda cuestión a analizar, en concreto si el Derecho positivo concede suficiente margen de actuación para aplicárselo a los conflictos contemporáneos o si, por el contrario, haría falta desarrollar un nuevo marco legal que ayude a colmar posibles lagunas. Este artículo defiende que el Derecho de los derechos humanos parece de hecho menos adaptado para regular situaciones en las que no existe un vínculo inequívoco con un conflicto armado o que se producen fuera de este. Sin embargo, tras considerar distintas opciones para solucionar este dilema, el artículo concluye que la mejor alternativa es aceptar el marco legal existente con todas las limitaciones que impone sobre el uso de la fuerza en cumplimiento de la misión, a la par que estudiar simultáneamente el posible uso de medios no letales.
Riassunto –
L'uso della forza per la realizzazione della missione: il link mancante nelle operazioni contemporanee?
Le operazioni multinazionali hanno sempre più spesso il compito di svolgere missioni complesse in situazioni instabili nelle quali si trovano ad affrontare minacce significative che possono compromettere gravemente il successo della missione. Questo articolo affronta due questioni che sorgono in tali situazioni. Nella parte introduttiva viene riportato come spesso non sia chiaro fino a che punto queste operazioni possano usare la forza (potenzialmente letale) per compiere la missione. Per formulare una risposta, viene tracciato il quadro giuridico esistente riguardo le condizioni per l’uso della forza nell’adempimento della missione. Si conclude come sia la legge sui diritti umani che il diritto internazionale umanitario consentano un notevole margine di manovra per l’uso della forza per il compimento della missione nella conduzione
delle ostilità. In situazioni in cui non vi è alcun nesso con il conflitto armato, il quadro giuridico dei diritti umani, tuttavia, limita in modo significativo l’uso della forza che è (potenzialmente) letale in natura. Queste conclusioni fanno sorgere la seconda domanda, ovvero se la legge cosi com’è preveda ancora un margine sufficiente per governare efficacemente i conflitti contemporanei o se debba essere sviluppato un nuovo quadro giuridico per colmare il divario. Questo articolo sostiene che la legge sui diritti umani appare in effetti meno adatta a disciplinare quelle situazioni in cui non vi è un chiaro nesso con il conflitto armato o che hanno luogo al di fuori di un conflitto armato. Tuttavia, dopo aver preso in considerazione diverse ipotesi per affrontare efficacemente le questioni in gioco, questo articolo conclude che il miglior modo di proseguire è accettare l’esistente quadro giuridico e i limiti rigorosi che impone all’uso della forza nell’adempimento della missione, esplorando contemporaneamente l’uso di possibili mezzi non letali.
Zusammenfassung –
Die Anwendung von Gewalt zur Durchführung einer Mission: Das fehlende Glied in gegenwärtigen Operationen?
Multinationale Einsätze werden immer häufiger mit komplexen Aufträgen in ungewissen Situationen beauftragt, wobei sie wesentlichen Bedrohungen, welche den Erfolg der Mission erheblich gefährden können, ausgesetzt sind. Dieser Artikel befasst sich mit zwei Fragen, die sich in solchen Situationen erheben. Erstens ist es oft unklar, inwieweit diese Einsätze (potenziell tödliche) Gewalt zur Durchführung der Mission anwenden können. Zur Beantwortung dieser Frage gibt dieser Artikel eine Übersicht über den vorhandenen gesetzlichen Rahmen in Bezug auf die Voraussetzungen für Gewaltanwendung bei der Durchführung der Mission. Der Artikel kommt zu dem Schluss, dass Menschenrechtsnormen und internationales humanitäres Recht der Gewaltanwendung bei der Durchführung von Kampfhandlungen weiten Spielraum lassen. In Situationen, die in keinem Zusammenhang mit einem bewaffneten Konflikt stehen, wird jedoch die Gewaltanwendung, die einen (potenziell) tödlichen Charakter hat, durch die Menschenrechtsnormen beträchtlich beschränkt. Dieser Befund wirft die zweite Frage auf, nämlich, ob das Recht in seiner derzeitigen Form immer noch genügend Spielraum zur effektiven Regelung gegenwärtiger Konflikte lässt, oder ob ein neuer gesetzlicher Rahmen zu erarbeiten sei, um die Lücke zu schließen. Dieser Artikel behauptet, dass Menschenrechtsnormen tatsächlich weniger geeignet scheinen, wenn es darum geht, Situationen zu regeln, die in keinem deutlichen Zusammenhang mit einem bewaffneten Konflikt stehen, bzw. sich außerhalb eines bewaffneten Konflikts abspielen. Nach Berücksichtigung verschiedener Optionen, die infrage kommen, um die Probleme effektiv anzupacken, gelangt dieser Artikel dennoch zur Schlussfolgerung, dass die beste Vorgehensweise darin besteht, den vorhandenen gesetzlichen Rahmen sowie die von diesem Rahmen auferlegten strikten Beschränkungen der Gewaltanwendung bei der Durchführung einer Mission gelten zu lassen und gleichzeitig den Einsatz möglicher nicht tödlicher Mittel zu prüfen.
|
